Chefkok uit Damascus, deel I

24 december 2015

Hij is gevlucht uit Syrië. Ik ontmoet hem bij de noodopvang in het voormalige Ministerie van SZW. Namens Taal aan Zee mag ik er helpen met de lessen Nederlands. Ons klasje bestaat vooral uit jonge Eritrese mannen. Hij is wat ouder en heeft een gezin. Zeer gemotiveerd om de taal te leren, stelt hij veel vragen en helpt hij zijn klasgenoten. Hij doet vrolijk en lacht veel. Soms zie je zijn gedachten afdwalen, zijn glimlach verdwijnt en zijn gezicht staat zorgelijk. Wat heeft hij achtergelaten en hoe ziet zijn toekomst eruit?

De tweede week zijn er minder mensen in de klas dan de eerste. Hij vertelt dat ze beneden eten uitdelen en koken met de mensen. Hij was ook gevraagd, maar Nederlandse les vond hij belangrijker. Koken kan hij wel: in Damascus was hij chefkok van een groot hotel-restaurant, met wel twintig man keukenpersoneel. Ineens bekijk ik hem met andere ogen; zie hem staan in zijn witte koksjas met hoge muts. Hij roert in pannen, proeft en geeft aanwijzingen aan de andere koks. Zeker twaalf uur per dag stond hij in de keuken. Dat was zijn leven.

Na de les komt één van zijn zoons hem trouw ophalen. Aandoenlijk, maar al gauw blijkt het bittere noodzaak: zijn vrouw en andere drie kinderen zijn in Syrië achtergebleven. Hij is hier samen met zijn zoon van tien. Ze hebben alleen elkaar. In de laatste les van het jaar komt hij met betraand gezicht terug na de pauze: “een transfer! Naar Aalten! Waar is Aalten?” We zoeken het samen op. Het blijkt aan de andere kant van het land te zijn, voorbij Arnhem. De rest van de les wil hij gewoon meedoen, maar ik zie dat hij vecht tegen de tranen. Vlak voor kerst worden hij en zijn zoon overgeplaatst. Weer een andere plek, weer nieuwe mensen, nog steeds zonder de rest van het gezin.

Ik wens hem, zijn vrouw en vier kinderen alle geluk van de wereld in het nieuwe jaar en hoop op een spoedige hereniging.

Voor jullie allen wens ik een extra genieten van het samenzijn met mensen die je liefhebt, op een plek waar je je thuis voelt. Fijne kerstdagen en alle goeds voor 2016!

auteur: Lisa Koolhoven, Verhalenpodium